اسم دختر با حرف ر

             

         

        

ریحانه

ریحانه :    (عربی) 1- (= ریحان)، ( ریحان؛ 2- (اَعلام) نام مادر امام رضا (ع).

ریحان

ریحان :    (عربی) گیاهی خوشبو از خانواده ی نعناع که مصرف خوراکی و دارویی دارد.

رَها

رَها :    نجات یافته و آزاد، با آزادی، آزادانه، رهایی.

روهینا

روهینا :    (در قدیم) آهن و فولاد جوهردار، جنسی از پولاد قیمتی، آهن گوهر دار، گوهر آهن.

رونیکا

رونیکا :    (رو + نیکا)، روی زیبا، زیباروی.

رُونیا

رُونیا :    1- مقلوب نیارو(ی)، آن که چهره‌اش مثل نیاکان است؛ 2- (به مجاز) اصیل و نژاده.

روناک

روناک :    (کردی) روشن، تابناک.

رُومینا

رُومینا :    1- زدوده و صیقل کرده شده و جلا داده؛ 2- پاک و پاکیزه کرده.

روشنک

روشنک :    (اوستایی) 1- روشن؛ 2- (در گیاهی) نام گیاهی است (شاتل)؛ 3- (اَعلام) در روایات ایرانی نام دختر دارا (داریوش سوم) که اسکندر با او ازدواج کرد. [دکتر معین معتقد است که در این نام خلطی شده، و آن این اینکه دختر داریوش ...

اسم های ترکیه ای استانبولی دختر همراه با معنی

چند اسم خوشگل و امروزی جدید دختر

اسم های یونانی دخترانه

زیباترین اسم های دخترانه

اسم های کردی دختر

اسم های خارجی دخترونه

اسم های دخترانه مذهبی و قرآنی

اسم زیبا ترکی دخترونه

اسم دختر با ریشه سانسکریت

اسامی لاتین دخترانه

روشن‌دخت

روشن‌دخت :    (روشن + دخت = دختر)، 1- دختر تابنده و شاد؛ 2- (به مجاز) زیبارو.

روشنا

روشنا :    1- روشن، جای روشن، روشنایی؛ 2- (در کردی) روشن، آشنا.

روشن

روشن :    1- دارای نور، تابنده، درخشان؛ 2- (به مجاز) آگاهِ با بصیرت، بینا؛ 3- شاد، مسرور؛ 4- درستکار، معتمد.

روشان

روشان :    (= روشن)، ( روشن.

روشا

روشا :    (رو + شا = شاد) روشاد، دارای چهره‌ی شاد، شاداب.

روسانا

روسانا :    (رو + سان + الف اسم ساز) مانند روی و چهره.

روژین

روژین :    (کردی ـ فارسی) (روژ = روز + ین (پسوند نسبت))، 1-منسوب به روز؛ 2- تابناک و درخشنده؛ 3-(به مجاز) زیبا.

اسم های زیبای ارمنی دختر

نام های انگلیسی دخترانه

اسم سریانی دخترانه

اسم های فرانسه ای دخترانه

نام های آشوری دخترانه

اسم های دخترانه با ریشه عبری

نام های دخترانه و پسرانه اوستایی پهلوی

اسم های زیبای گیلانی و مازندرانی دخترانه

اسم های لری دخترانه

اسم های خوشگل دوقلوی دختر

اسم عربی دخترونه

روژیار

روژیار :    (کردی) روزگار. + ن.ک. روجیار.

روژیا

روژیا :    (کردی ـ فارسی) (روژ + ی میانجی + ا (پسوند اسم ساز))، روز و روشنایی.

روژدا

روژدا :    [روژ = روز؛ (به مجاز) عمر، زندگی + دا (در کردی و لری) مادر]؛ (به مجاز) 1- عمر و زندگی مادر؛ 2- (به مجاز) فرزند عزیز و گرانمایه برای مادر.

روژبین

روژبین :    (کردی ـ فارسی) (روژ = روز + بین = جزء پسین بعضی از کلمه  های مرکب، به معنی بیننده و نشان دهنده) 1- بیننده  ی روز؛ 2- نشان دهنده  ی روز؛ 3- (به مجاز) راهنما و هدایت کننده به روز و روشنایی.

روژان

روژان :    (کردی) روزها.

روژا

روژا :    (کردی) روزها، آفتاب. + ن.ک. روجا.

روزیتا

روزیتا :    (فرانسوی) (= رُزیتا)، ( رُزیتا.

روزانا

روزانا :    (روزان + الف اسم ساز ) 1- منسوب به روز؛ 2- روشنا؛ 3- (به مجاز) تابنده و زیبا.

روزا

روزا :    (روز + ا (پسوند نسبت))، 1- منسوب به روز؛ 2- (به مجاز) تابنده و زیبا. + ن.ک. روژا.

رودابه

رودابه :    (پهلوی) (اَعلام) (در شاهنامه) دختر مهراب پادشاه کابل، همسر زال و مادر رستم دستان.

روح‌بخش

روح‌بخش :    (عربی ـ فارسی) (= روح افزا)، ( روح افزا. 1-

روح‌انگیز

روح‌انگیز :    (عربی ـ فارسی) (= روح افزا)، ( روح افزا. 1-

روح‌افزا

روح‌افزا :    1- آنچه به روان انسان شادابی و طراوت می بخشد، جانبخش، مفرح؛ 2- گوشه‌ای در موسیقی ایرانی.

روحا

روحا :    (عربی ـ فارسی) (روح = جان، نفس، روان + الف (اسم ساز))، منسوب به جان و روان.

روجیار

روجیار :    (کردی،rujyār)، 1- روزگار؛ 2- آفتاب. + ن‌.ک. روژیار.

روجا

روجا :    (کردی ـ فارسی) [روج (کردی) = روز، آفتاب + ا (پسوند نسبت)]، 1-  منسوب به روج؛ 2- (به مجاز) زیباروی و آفتاب چهره؛ 3- (اَعلام) روجا نام دهی در تنکابن، + ن.ک. روزا.

روبیتا

روبیتا :    1- مقلوب شده‌ی بیتارو، بی‌نظیر؛ 2- (به مجاز) زیباروی.

رویا

رویا : ( عربی ) رؤیا،مجموعه ای از تصاویر، افکار، و احساسات که در حالت خواب بطور غیرارادی از ذهن می گذرد ، آنچه واقعیت ندارد و فقط در عالم خیال می یابد.

رَنا

رَنا :    (عربی) 1- شادمان گردیدن، شاد شدن، چیزی که در وی نگرند از جهت خوبی و حسن آن؛ 2- جمال.

رُمَیصا

رُمَیصا :    (عربی) 1- یکی از دو ستاره‌ای است که برذراع است، شِعرهای شامیه، غموص؛ 2- (اَعلام) مادر اَنس بن مالک، خادم النّبی. وی در غزوات حُنَین و اُحد حضور داشت و در اُحد به جنگجویان آب می  رسانید و خنجری در دست گرفته ...

رُکسانه

رُکسانه :    (= رکسانا)، ( رکسانا.

رُکسانا

رُکسانا :    (یونانی شده روشنک) 1- روشنک؛ 2- (اَعلام) نام دختر دارا [311 پیش از میلاد] که اسکندر به موجب وصیت دارا او را به ازدواج خود در آورد. + ر روشنک.

رقیه

رقیه :    (عربی) 1- به معنی دعا، تعویذ؛ 2- (اَعلام) یکی از چهار دختر پیامبر اسلام(ص) [قرن اول هجری] از خدیجه و همسر عثمان؛ نام دختر امام حسین(ع)؛ [این واژه در عربی به صورت رُقَیَّه/roqayya(e)/ تلفظ می‌شود].

رفیعه

رفیعه :    (عربی) (مؤنث رفیع)، ( رفیع.

رفعت

رفعت :    (عربی) (به مجاز) برتری مقام و موقعیت، بلند قدری، افراشتگی و بلندی.

رعنا

رعنا :    (عربی) 1- زیبا و دلفریب؛ 2- زن خویشتن آرا؛ 3- (در قدیم) ویژگی آن که یا آنچه به سبب داشتن ظاهر زیبا، قدرت، یا ثروت بسیار، خودخواه و گستاخ شده است؛ 4- (به مجاز) بلند و کشیده؛ 5- گلی که از درون ...

رضیه

رضیه :    (عربی) (مؤنث رضی)، ( رضی. 1-

رضوانه

رضوانه :    (عربی ـ فارسی) (رضوان + ه (پسوند نسبت)) 1- منسوب به رضوان؛ 2- بهشتی؛ 3- (به مجاز) زیبارو.

رضوان

رضوان :    (عربی) 1- بهشت؛ 2- (در ادیان) فرشته‌ای که نگهبان یا دربان بهشت است؛ 3- (در قدیم) رضایت، رضامندی.

رَشیده

رَشیده :    (عربی) (مؤنث رشید)، ( رشید. 1- ، 2- و3-

رُستا

رُستا :    (در قدیم) روستا، دِه.

رَستا

رَستا :    (رَست = رَستن، رهیدن + ا (پسوند)) رستگار شده، رهایی یافته و خلاص شده.

رَسپینا

رَسپینا :    (پهلوی، pātec) فصل پاییز، پاییز.

رُزیتا

رُزیتا :    (فرانسوی) (= رُز و رُزا)، ( رُز و رُزا.

رُزی

رُزی :    (فرانسوی ـ فارسی) (رُز + ی (پسوند نسبت))، منسوب به رُز،   رُز.

رَزان

رَزان :    1- تاکستان، باغ انگور؛ 2- (در عربی) سنجیده شده، با وقار و آراسته.

رُزا

رُزا :    (فرانسوی) (= رُز)، ( رُز.

رُز

رُز :    (فرانسوی، rose) (در گیاهی) گلی از خانواده گل سرخ دارای گل‌هایی به رنگ‌های متفاوت.

رَخشنده

رَخشنده :    (صفت فاعلی از رخشیدن)، 1- درخشنده؛ 2- (به مجاز) دارای عظمت و شکوه.

رَخشان

رَخشان :    (= درخشان)، ( درخشان.

رخسانه

رخسانه :    [رخ + سان (پسوند شباهت) + ه (پسوند نسبت)]، (= رخسانا)، ، رخسانا.

رخسانا

رخسانا :    [(رخ + سان (پسوند شباهت) + ا (پسوند نسبت)] 1-  به معنی مانند رخ، مانند رو؛ 2- (به مجاز) زیبارو.

رخساره

رخساره :    رخسار، رخ، چهره، صورت.

رحیمه

رحیمه :    (عربی) (مؤنث رحیم)، ( رحیم.

رَجا

رَجا :    (عربی) 1- (در قدیم) امیدوار بودن، امیدواری، امید؛ 2-(در عرفان) امیدواری سالک به لطف خدا.

ربیعه

ربیعه :    (عربی) 1- (مؤنث ربیع)، ( ربیع 1- و3- ؛  2- (اَعلام) ربیعه از قبیله های بزرگ شمال عربستان در زمان ظهور اسلام که افرادش بیشتر مسیحی بودند.

ربابه

ربابه :    (عربی) (= رباب)، ( رباب.

رباب

رباب :    (عربی) 1- ابرهای سفید؛ 2- (اَعلام) نام همسر امام حسین(ع)؛ 3- (در موسیقی) سازی با کاسه‌ی طنینی.

رایحه

رایحه :    (عربی) بوی خوش، بو.

رایا

رایا :    (رای = فکر، اندیشه، تأمل + الف (اسم ساز))؛ (به مجاز) فکر و اندیشه.

راویه

راویه :    (عربی) (در قدیم) بسیار روایت کننده، راوی. + ( راوی.

رانیا

رانیا :    (عربی) 1- بیننده؛ 2- (اعلام) نام جایی در هندوستان.

رامینه

رامینه :    رام، رامین، طربناک.

رامینا

رامینا :    (رامین + الف (نسبت)) 1- منسوب به رامین؛ 2- دخترِ طربناک.

رامش

رامش :    (در قدیم) 1- شادی و طرب؛ 2- عیش و خوشی؛ 3- سرود، نغمه؛ 4- امن، آسودگی.

راما

راما :    (سنسکریت) 1- (اَعلام) (در اسطوره‌های هندی) ششمین مظهر «ویشنو» /vichnou/ ، شاهزاده‌ی آیوردهیا در هند شمالی، که سرگذشت او در حماسه‌ی رامایانا بیان شده است؛ 2- (در فارسی) (رام + ا (پسوند نسبت))، منسوب به رام. د رام. 1- ، 2- و3-

رافعه

رافعه :    (عربی) (مؤنث رافع) 1- رفع کننده؛ 2- از میان برنده و نابود کننده؛ 3- دادخواه و شاکی؛ 4- برپا دارنده، بلند کننده؛ 5- آورنده و رساننده.

رأفت

رأفت :    (عربی) نرم خوئی، مهربانی، شفقت.

راغده

راغده :    (عربی) (مؤنث راغد)، [راغد به معنی زندگی خوش و وسیع است]، راغده به معنی زنی که زندگانی خوش و فراخ دارد.

رابعه

رابعه : (عربی) (اَعلام) رابعه ی بنت کعب (= رابعه‌ی قزداری) [قرن 4 هجری] شاعره‌ی پارسی گوی از مردم بلخ، که شعرهایش از او و داستان عشقش به غلام برادرش و کشته شدنش به دست برادر در تذکره ها نقل شده است.

رابعه

رابعه : (عربی) (اَعلام) رابعه ی بنت کعب (= رابعه‌ی قزداری) [قرن 4 هجری] شاعره‌ی پارسی گوی از مردم بلخ، که شعرهایش از او و داستان عشقش به غلام برادرش و کشته شدنش به دست برادر در تذکره ها نقل شده است.