هرچند که ممکن است این فعالیت صورت گرفته نقص هایی هم داشته باشد ولی در مجموع به عنوان اقدامی نوین در بهره گیری از مفاهیم و آموزه های قرآن و تلفیق آن با نیازهای عمومی جامعه می تواند موجب بسترسازی و ایجاد انگیزه برای قشرهای مختلف باشد که بیش از پیش در عرصه های مختلف از این کتاب آسمانی راهگشا و سعادت بخش بهره ببرند.
به گزارش شیعه آنلاین به نقل از رهوا، انتخاب اسم فرزند، از روی قرآن کریم براساس یک پژوهش قرآنی و برای نخستین بار انجام شد. برای نخستین بار و طی یک تحقیق قرآنی، اسامی پسران و دختران از لابه لای آیات روحبخش قرآن کریم جمع آوری شد.
حسن خسروی یک مدرس دانشگاه که بیش از 25 سال است به آموزش علوم قرآنی در سطوح مختلف اشتغال دارد می گوید: از آنجایی که بعد از تولد هر نوزاد معمولاً پس از اطلاع از صحت و سلامتی و پسر یا دختر بودن آن، موضوع انتخاب اسم اهمیت که بعضاً پاره ای مشکلات و اختلاف سلیقه ها را نیز در پی دارد، بر آن شدم تا کاری کنیم که خانواده ها راهنمایی بشوند و با مراجعه به قرآن کریم که بالاترین راهنما و چراغ هدایت ما انسان هاست، نام فرزند خود را از روی آن انتخاب کنند.
بقیه مطالب در ادامه مطلب
* استان آذربایجان شرقی: نام مکان متبرکه
1- حضرت جرجیس(ع)، شهرستان جلفا، روستای دره شام ـ گلفرخ، کلید داغی
2- حضرت یونس (ع) شهرستان: مرند
3- ارمیای نبی(ع) شهرستان هریس، بدوستان غربی، روستای جیغه
* استان اصفهان: نام مکان متبرکه
1- حضرت شعیا (ع): شهرستان اصفهان؛ هاتف
2- حضرت یوشع (ع): گلستان شهدا
3- دانیال پیغمبر (ع) شهرستان گلپایگان، گلشهر
4- حضرت صالح (ع) شهرستان گلپایگان، گلشهر
5- حضرت یحیی (ع) شهرستان گلپایگان روستای قالقان
بقیه در ادامه مطلب
مُنیب : (عربی) (درقدیم) بازگشت کننده به سوی حق.
مُنعم : (عربی) 1- (در قدیم) دارای مال و نعمت بسیار، ثروتمند، توانگر؛ 2- آن که به دیگران احسان می کند، بسیار بخشنده.
منصور : (عربی) 1- (در قدیم ) یاری داده شده، پیروز شده، پیروز و موفق؛ 2- (درحالت قیدی) به صورت غلبه یافته، پیروزمندانه؛ 3- (اَعلام) 1) نام دو تن از امیران سامانی. منصور اول: امیر [350-366 قمری]، محمّد بلعمی وزیر او بود. منصور دوم: امیر ...
مُنتَظِر : (عربی) 1- آن که در حال صبر کردن برای آمدن کسی یا انجام یافتن کاری یا روی دادنِ اتفاقی است، چشم به راه؛ 2- (در حالت قیدی) در حال انتظار.
مُکَرم : (عربی) 1- گرامی و عزیز کرده، عزیز و محترم؛ 2- (در حالت قیدی) (در قدیم) با عزت و بزرگی.
مقصود : (عربی) آنچه کسی قصد انجام آن را دارد، منظور، مقصد.
مِقداد : (عربی) 1- بسیار قطع کنندهی چیز؛ 2- (اَعلام) نام یکی از اصحاب بزرگ پیامبر اسلام(ص) که مردی فاضل و دانشمند و شجاع بود و یکی از هفت نفری است که در آغاز بعثت اسلام آوردند.
مقتدا : (عربی، مقتدی) 1- آن که مردم از او پیروی می کنند، پیشوا؛ 2- (در ادیان) پیش نماز؛ 3- (اعلام) لقب ابوالقاسم عبدالله، خلیفه ی عباسی [467-487 قمری] داماد ملکشاه سلجوقی.
مُفید : (عربی) 1- دارای فایده، سودمند، رساننده؛ 2- (در منطق) دارای معنی در مقابلِ مهمل.
مُعین : (عربی) یاریگر، کمک کننده، یاور.
بقیه در ادامه مطلب