اسم دختر با حرف ح

             

         

        

حیات

حیات :    (عربی) زندگی، زیست.

حوریه

حوریه :    (عربی) زن سفید پوست و زیباروی.

حوریا

حوریا :    (عربی ـ فارسی ـ فارسی) [حور = زن زیبای بهشتی، زنان زیبای بهشتی+ ی (پسوند نسبت) + ا (پسوند نسبت)]، 1- منسوب به حور؛ 2- (به مجاز) زن یا دختر حورچهر، زن زیبارو و پری‌گونه.

حوری

حوری :    (عربی ـ فارسی) 1- (در ادیان) حور؛ 2- (به مجاز)، زن زیبا.

حوروش

حوروش :    (عربی ـ فارسی) (حور+ وش (پسوند شباهت)) دختری چون زن (زنان) زیبای بهشتی.

حورالعین

حورالعین :    (عربی) (در قدیم) زن یا زنان سفیدپوست درشت چشم.

حورا

حورا :    (عربی) 1- (در قدیم) (در ادیان) حور، زن زیبای بهشتی؛ 2- زنِ سفید پوستِ سیاه چشم و موی.

حوا

حوا :    (عربی)1- نخستین انسان ماده در مذاهب سامی؛ 2- (در نجوم) (= ماراَفسای) صورت فلکی بزرگی در آسمان نیمکره‌ی جنوبی، که آن را به صورت مارگیری مجسم می کنند که ماری را با دو دست گرفته است؛ 3- (اَعلام) به روایت تورات و ...

حنیفه

حنیفه :    (عربی) (مؤنث حنیف) دختر درست و پاک، دختر راستین، زن ثابت قدم در دین.

حَنیسه

حَنیسه :    (عربی) زن شجاع.

حَنّانه

حَنّانه :    (عربی) 1- بسیار نوحه کننده، ناله کننده؛ 2- ستونی که قبل از ساختن منبر پیامبر اسلام(ص) هنگام وعظ به آن تکیه می‌فرمودند.

حنا

حنا :    (عربی) گیاهی درختی که گل‌های سفید و معطر دارد، گرد بسیار نرم سبز رنگی از گیاهی به همین نام.

حمیرا

حمیرا :    (عربی) 1- (مصغّر حمرا)، زن سرخ و سپید، زن سرخ؛ 2- (اَعلام) لقبی که پیامبر اسلام(ص) به عایشه داده بود.

حمیده

حمیده :    (عربی) 1- (مؤنث حمید) ستوده، پسندیده؛ 2- (اَعلام) مادر امام موسی کاظم(ع).

حمده

حمده :    (عربی) سپاس و شکرگزاری.

حماسه

حماسه :    (عربی) 1- کاری افتخار آفرین؛ 2- نوعی شعر؛ 3- دلیری، شجاعت، بی‌باکی.

حِلیه

حِلیه :    (عربی) 1- (در قدیم) زینت، پیرایه، زیور؛ 2- (به مجاز) مشخصات صورت و اندام.

حلیمه

حلیمه :    (عربی) (مؤنث حلیم) زن خویشتن دار، صبور و با تحمل، دختر بردبار.

حَلیا

حَلیا :    (عربی) زیور و آرایش.

حُلما

حُلما :    (عربی) (جمع حَلیم) بردباران، صبوران.

حکیمه

حکیمه :    (عربی) (مؤنث حکیم)، زن حکیم و دانشمند.

حفیظه

حفیظه :    (عربی) 1- موکّل به چیزی؛ 2- حافظ و محفوظ.

حَفصه

حَفصه :    (عربی) 1- اسد، شیر؛ 2- (اَعلام) دختر عمر بن خطاب و همسر پیامبر اسلام(ص).

حشمت

حشمت :    (عربی) 1- بزرگی و احترام ناشی از داشتن قدرت و ثروت بسیار؛ 2- (در قدیم) شرم، حیا، پروا.

حَسیبه

حَسیبه :    (عربی) دارنده‌ی نام و شرف و بزرگی، زنِ شریف در اصل و نسب.

حَسِیبا

حَسِیبا :    (عربی ـ فارسی) (حَسِیب = پاک نژاد، پاکزاد، اصیل + ا (پسوند نسبت))، دارای اصل و نسب، پاک نژاد، پاکزاد و اصیل.

حُسنیه

حُسنیه :    (عربی) نیکوتر، کار نیک، عاقبت نیکو.

حَسنه

حَسنه :    (عربی) خوب، نیک، پسندیده، عمل نیک و پسندیده؛ عمل پسندیده به ویژه عمل مطابق با شرع، کار نیک.

حُسنا(حُسنی)

حُسنا(حُسنی) :    (عربی) (در قدیم) نیک، پسندیده.

حَسْنا

حَسْنا :    (عربی) 1- (= حَسناء)، زیبا، زن زیبا؛ 2- (در اعلام) نام شاعره برمکی.

حِسانه

حِسانه :    (عربی) 1- زن بسیار نیکو؛ 2- (اَعلام) از صحابیات و از دوستان نزدیک حضرت خدیجه کبری (س) است.

حُریه

حُریه :    (عربی) (=حُره)، حُره.

حریر

حریر : (عربی) 1- ابریشم؛ 2- نوعی پارچه  ی ابریشمیِ نازک؛ 3- پیله  ی ابریشم که در حرارت زیاد، کّرمِ درون آن کشته شده باشد؛ 4- (در قدیم) نوعی پارچه  ی ابریشمیِ نازک که از آن برای نوشتن نامه استفاده می  کردند؛ 5- به عنوان نماد ...

حُرمت

حُرمت : (عربی) 1- احترام؛ 2- (در قدیم) اطاعت و فروتنی در برابر اوامر الهی، دوری از زشتی‌ها و به جای آوردن حقوق که رعایت آنها واجب دانسته شده است.

حَدیقه

حَدیقه : (عربی) (در قدیم) باغ.

حدیثه

حدیثه : (عربی) (در قدیم) امروزی، جدید، نو.

حدیث

حدیث : (عربی) 1- سخنی که از پیامبر اسلام(ص) یا بزرگان دین نقل کنند، روایت، سخن، گفته؛ 2- (در قدیم) داستان، جدید، تازه، نو؛ 3- (در قدیم) (به مجاز) عشق، سودا.

حبیبه

حبیبه : (عربی) (مؤنث حبیب)، دوست، یار، معشوقه.

حَبه

حَبه : (عربی) 1- دانه‌ی بعضی از میوه‌ها و گیاهان؛ 2- (به مجاز) پول بسیار اندک.

حانیه

حانیه : (عربی) مهربان، دلسوز.

حاتمه

حاتمه : (عربی) (مؤنث حاتم)، حاتم.